گروه برابری سوسیالیستی (سوسیالیست ایشتیک گوروبو - SEG)، بخش ترکیه‌ای کمیته بین‌المللی انترناسیونال چهارم، حمله غیر موجه دولت صهیونیستی اسرائیل به ایران را که توسط امپریالیسم ایالات متحده و ناتو حمایت می‌شود، محکوم می‌کند. SEG از کارگران ترکیه، خاورمیانه و سراسر جهان می‌خواهد که علیه این تجاوز امپریالیستی بسیج شوند.
مخالفت اصولی SEG، که بیانگر سیاسی آگاهانه مخالفت توده‌ای کارگران و جوانان در سراسر جهان با تجاوز امپریالیستی-صهیونیستی است، در تضاد کامل با نگرش ریاکارانه نهاد سیاسی سرمایه‌داری طرفدار امپریالیسم در ترکیه قرار دارد.
روز سه‌شنبه، پارلمان ترکیه به اتفاق آرا قطعنامه‌ای تصویب کرد که اقدامات تهاجمی اسرائیل علیه ایران و در سطح منطقه را محکوم می‌کند. این قطعنامه بجای اسرائیل که با حمایت ایالات متحده و ناتو در حال تشدید این تجاوز است، بیشتر همدستی نهاد سیاسی سرمایه داری ترکیه در این جنایات را افشا می کند.
دولت رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، که دومین ارتش بزرگ ناتو را کنترل می‌کند، و احزاب مخالف بورژوایی طرفدار ناتو و طرفدار امپریالیسم مانند حزب کمالیست جمهوری‌خواه خلق (CHP)، اساسا قادر به مخالفت با امپریالیسم، صهیونیسم و جنگ امپریالیستی نیستند. علاوه بر این، آنها به شدت با هرگونه مخالفت واقعی با آنها مخالفند.
مبارزه علیه تجاوز به ایران، نسل‌کشی فلسطینیان در غزه و جنگ امپریالیستی تنها با متحد ساختن طبقه کارگر بین‌المللی علیه امپریالیسم، صهیونیسم و نظام سرمایه‌داری ممکن است. این اتحاد باید بر اساس یک برنامه سوسیالیستی انقلابی در خاورمیانه و در سطح بین‌المللی استوار باشد.
قطعنامه پارلمانی و واکنش دولت اردوغان به حمله اسرائیل به ایران، موضع متناقض و انفجاری طبقه حاکمه ترکیه را در مناقشه در حال ظهور روشن می‌کند.
در قطعنامه پارلمان ترکیه آمده است: «تجاوز اسرائیل به ایران تنش‌های منطقه‌ای را تشدید کرده و خطر جنگ گسترده را به همراه دارد.» این قطعنامه می‌افزاید: «تجاوز و تروریسم دولتی اسرائیل، این رژیم و قدرت‌های امپریالیستی حامی آن را پیشاپیش در نظر مردم محکوم کرده است.»
در واقع، حمله اسرائیل به ایران، مانند حملاتش به فلسطین، لبنان و سوریه، با حمایت کامل ایالات متحده و کشورهای امپریالیستی اروپایی صورت می‌گیرد. تحت دونالد ترامپ رییس جمهور فاشیست، ایالات متحده در حال برنامه‌ریزی برای ورود مستقیم به جنگ در کنار اسرائیل علیه ایران است.
همین قدرت‌ها در حال تشدید جنگ علیه روسیه بر سر اوکراین و تدارک برای جنگ علیه چین هستند. این یک جنگ امپریالیستی برای تقسیم مجدد جهان است. هدف آن، استعمار مجدد ایران، روسیه، چین و سایر کشورها است. اما، رژیم‌های سرمایه‌داری این کشورها، که زیر فشار امپریالیسم قرار دارند، هیچ پاسخ مترقی برای آن ندارند. آنها از طبقه کارگر خود می‌ترسند و مستاصلانه به دنبال معامله با قدرت‌های امپریالیستی به رهبری ایالات متحده هستند.
با توجه به این شرایط، احزاب سرمایه‌داری ترکیه در پارلمان هیچ اشاره ایی به همسویی این کشور با امپریالیسم آمریکا و اروپا و عضویت آن در ناتو و همکاری با این قدرت‌ها نمی کنند
ترکیه یک همدست منفعل نیست. نفت آذربایجان به اسرائیل که ماشین جنگی آن را تغذیه می‌کند، از ترکیه عبور می‌کند و دولت از این تجارت سود می‌برد. ترکیه نه تنها به تجارت با اسرائیل ادامه می‌دهد، بلکه پایگاه‌های نظامی آمریکا و ناتو در خاک ترکیه نیز پشتیبانی لجستیکی و اطلاعاتی لازم برای نسل‌کشی و جنگ اسرائیل را فراهم می‌کنند.
حزب برابری سوسیالیستی ترکیه (SEG) خواستار خروج ترکیه از ناتو و قطع تمامی روابط با اسرائیل است. پایگاه‌های نظامی در خدمت منافع آمریکا و اسرائیل باید فوراً تعطیل شوند و جریان انتقال نفت از جمهوری آذربایجان به اسرائیل از طریق ترکیه باید متوقف گردد.
پارلمان ترکیه در حالی که حملات به ایران را محکوم می‌کند، اعلام می‌کند که انتظار دارد «جامعه بین‌المللی»، یعنی آمریکا و متحدان امپریالیستی‌اش، «موضعی قاطع و اصولی برای متوقف کردن اسرائیل» اتخاذ کنند. این فراخوان به همان قدرت‌هایی که از اسرائیل به عنوان سگ هار خود استفاده می‌کنند، بر ورشکستگی چشم انداز بورژوازی دلالت دارد، خواه در خدمت امپریالیسم باشد یا مورد هدف آن قرار گرفته باشد.
مورد اول در مورد رژیم ترکیه، و مورد دوم در مورد رژیم ایران صدق می‌کند. در مواجهه با حمله قریب‌الوقوع اسرائیل، رژیم ایران به‌اشتباه بر این باور بود که می‌تواند با دولت ترامپ، علیرغم اظهارات اخیرش مبنی بر قصد نابودی ایران به توافقی دست یابد. از این منظر، رژیم ایران انتظار داشت که آمریکا «موضعی قاطع و اصولی برای متوقف ساختن اسرائیل» اتخاذ کند. این شبیه آن است که انتظار داشته باشیم هنگامی که نازی‌ها به اروپا و اتحاد جماهیر شوروی حمله کردند و هولوکاست را آغاز نمودند هیتلر «موضعی اصولی» اتخاذ کند.
طبقه حاکمه ترکیه قادر به مقابله با تجاوز روزافزون امپریالیسم آمریکا و عامل دست‌نشانده آن، رژیم صهیونیستی، در خاورمیانه نیست. از این رو، در تلاش است خود را با تحولات وفق داده و برای جنگی با پیامدهای گسترده آماده شود. ترکیه که از قرن هفدهم مرز طولانی مشترک با ایران داشته است، از این می‌ترسد که در صورت تشدید تجاوز امپریالیستی علیه همسایه ۹۰ میلیونی خود، به جنگ کشیده شود.
اما، بورژوازی ترکیه از طریق سیاست‌هایی که در راستای جاه‌طلبی‌های ارتجاعی خود دنبال کرده، سهم قابل توجهی در گرداب جنگی که امروز خود در آن گرفتار شده دارد. از زمان انحلال اتحاد جماهیر شوروی، ترکیه از حملات امپریالیستی ایالات متحده که سراسر منطقه را به ویرانی کشاند، حمایت کرده و در آن مشارکت داشته است. این حملات شامل تهاجم ایالات متحده به عراق در سال ۲۰۰۳ و جنگ‌های تغییر رژیم در لیبی و سوریه از سال ۲۰۱۱ می‌شوند. همه این حملات، منجر به مرگ میلیون‌ها نفر، آوارگی ده‌ها میلیون انسان و نابودی کامل زیرساخت‌های اجتماعی در این کشورها شده است. نسل‌کشی در غزه و جنگ علیه ایران تنها آخرین موارد در مجموعه‌ای از تهاجمات با هدف ایجاد یک «خاورمیانه جدید» عاری از نفوذ روسیه و چین و تحت سلطه کامل امپریالیسم ایالات متحده می باشند.
نخبگان حاکم ترکیه و ایران هر دو نگرانند که تشدید جنگ منجر به جدایی مناطق کردنشین آنها و در نهایت، فروپاشی مرزهای ملی‌شان شود.
از اکتبر ۲۰۲۳، اسرائیل و ایالات متحده تلاش کرده‌اند تا نقشه خاورمیانه را از نو ترسیم کنند، امری که نگرانی‌های نخبگان حاکم ترکیه را که قادر به حل مسئله کردهای خود نیستند، تشدید کرده است. اعطای عنوان «متحدان طبیعی» به نیروهای کرد تحت حمایت آمریکا توسط اسرائیل در سوریه، کشوری که دستخوش تغییر رژیم است، رقابت بین آنکارا و تل‌آویو در سوریه را تشدید کرده و احتمال رویارویی نظامی را افزایش داده است.
اردوغان در ماه اکتبر، نسبت به جنگ قریب‌الوقوع بین اسرائیل و ترکیه هشدار داد. او گفت: «رهبری اسرائیل، که با توهم سرزمین موعود و تعصبی صرفاً مذهبی عمل می‌کند، پس از فلسطین و لبنان، به سرزمین ما چشم دوخته است.»
در گزارش ۶ ژانویه کمیسیون ناگل به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، ئسرائیل کاتز، وزیر دفاع و بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی اسرائیل آمده است: «ترکیه به قدرتمندترین بازیگر در دمشق تبدیل شده و محور سنی-ترکی جایگزین محور شیعی ایران شده است.»
اردوغان، به دنبال حملهٔ اسرائیل، پس از گفت‌وگوی تلفنی با مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران، و درخواست برای بازگشت ایران و آمریکا به میز مذاکره، روز دوشنبه در بیانیه‌ای در ایکس/توییتر نگرانی‌های مشابهی را ابراز کرد: «نباید فراموش کرد که هیچ کشوری در این منطقه محدود به مرزها و دولت خود نیست. حمله به مردم فلسطین و سرزمین آنها، پدیده‌ای نیست که تنها به چند میلیون نفر ساکن آن محدود شود. همینطور، حملات به خاک ایران و مردم آن، فقط به دولت ایران مربوط نمی‌شود. وقتی صحبت از ترکیه می شود، می‌توان از نیرویی تاثیرگذار سخن گفت که قدرتش از مرز قاره‌ها فراتر می‌رود.»
جنگ رو به تشدید در خاورمیانه این احتمال را تقویت کرده است که نیروهای کرد در سوریه و ترکیه از طریق همکاری با آمریکا و اسرائیل به نوعی یک وضعیت قانونی برسند. این امر آنکارا را به سوی توافقی با حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) بر سر خلع سلاح و انحلال این سازمان که برای ۴۰ سال با آن جنگیده بود، سوق داده است.
اردوغان در ماه اکتبر فاش کرد که دلیل اصلی اقدام برای مذاکره با پ.ک.ک، تلاش‌های آمریکا برای سازماندهی مجدد خاورمیانه از طریق اسرائیل بوده است. او گفت: «در حالی که نقشه‌ها از نو با خون ترسیم می‌شوند و جنگی که اسرائیل در غزه به راه انداخته به لبنان گسترش یافته و به مرزهای ما نزدیک می‌شود، ما در تلاش هستیم تا جبهه داخلی مان را تقویت کنیم.»
اگرچه پ.ک.ک تصمیم برای خلع سلاح و انحلال را در کنگره ماه مه خود اعلام کرد، اما احزاب خواهر آن در سوریه و ایران عملاً در اتحاد با ایالات متحده و اسرائیل هستند و همچنان از نیروهای مسلح خود برای محافظت و تقویت مواضع خود استفاده می‌کنند. نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) در کنار نیروهای آمریکایی، شمال شرقی سوریه را کنترل می‌کنند. پشتیبان اصلی SDF، یگان‌های مدافع خلق (YPG)، شاخه نظامی حزب اتحاد دموکراتیک (PYD)، سازمان خواهر پ.ک.ک در سوریه است.
روز شنبه، ۱۴ ژوئن، حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)، سازمان خواهر پ.ک.ک در ایران، بیانیه‌ای را در حساب ایکس/توییتر خود منتشر کرد. در حالی که این بیانیه حمله اسرائیل به ایران با حمایت آمریکا را صراحتا محکوم نکرد، اظهار داشت که هدف این حمله «اجرای پروژه 'خاورمیانه جدید' بوده است» و مدعی شد که جنگ علیه ایران «نتیجه سیاست‌های اعدام، سرکوب، تبعیض، فساد، فقر و استیصال جمهوری اسلامی» و همچنین « نتیجه سیاست‌های توسعه‌طلبانه و جنگ‌طلبانه جمهوری اسلامی...» است.
موضع احزاب کرد در جنگ امپریالیستی باز تقسیم و استعمار مجدد خاورمیانه، در هر شکلی که باشد—چه آنها در جستجوی توافق با آنکارا باشند و چه با تل‌آویو— از هر نظر ارتجاعی است. این موضع‌گیری گواهی است بر ورشکستگی ناسیونالیسم بورژوایی.
در حالی که قدرت‌های امپریالیستی و عوامل بورژوایی و خرده‌بورژوایی آنها در خاورمیانه و جاهای دیگر مسیر جنگ را دنبال می‌کنند، لئون تروتسکی، بنیانگذار بین‌الملل چهارم، توضیح داد که راه حل انقلابی، دنبال کردن مسیر مبارزه طبقاتی است. خشم و مخالفت فزاینده‌ای در میان کارگران و جوانان سراسر جهان علیه نمایندگان امپریالیسم و متحدان آن وجود دارد.
تقریباً همزمان با حمله امپریالیستی-صهیونیستی به ایران، میلیون‌ها نفر در سراسر ایالات متحده علیه تلاش‌های دولت ترامپ برای ایجاد دیکتاتوری ریاست جمهوری به خیابان‌ها آمدند. این اعتراضات پس از اعتراضات گسترده ماه مارس در ترکیه علیه سرکوب حکومت پلیسی دولت اردوغان صورت گرفت. در اوایل این ماه، کارگران بارانداز در مارسی فرانسه از بارگیری محموله‌های عازم اسرائیل خودداری کردند.
فاجعه رو به تشدید جنگ در خاورمیانه محصول نظام دولت ملی امپریالیستی است و تنها با نابودی این نظام می‌توان به آن پایان داد. در این مبارزه علیه امپریالیسم، متحدان کارگران خاورمیانه، طبقات کارگر ایالات متحده، اروپا و جهان هستند، نه رژیم‌ها و جنبش‌های ناسیونالیست بورژوایی که بخشی از نظام سرمایه‌داری هستند و برنامه‌هایشان ورشکسته است. شعار و هدف ما در مبارزه علیه جنگ و نسل‌کشی امپریالیستی، فدراسیون سوسیالیستی خاورمیانه است. گروه برابری سوسیالیستی (سوسیالیست ایشتیک گوروبو) و احزاب خواهر آن در کمیته بین‌المللی انترناسیونال چهارم (ICFI) برای این چشم‌انداز مبارزه می‌کنند.
برای دریافت خبرنامه ایمیلی وب سایت جهانی سوسیالیستی (WSWS) ثبت نام کنید.